Ο ιστορικός Ευσέβιος της Καισαρείας ανέφερε ότι αμέτρητος αριθμός χριστιανών πιστών μεταφέρθηκαν στα ορυχεία χαλκού της Παλαιστίνης και έδρασαν με μεγάλη τόλμη, χτίζοντας ακόμη και χώρους λατρείας. Όσο για τον κυβερνήτη της περιοχής, ένας κακός, σκληρός άνθρωπος, διάλεξε τους τέσσερεις που φαινόταν ότι ήταν αρχηγοί και τους έστειλε στον διοικητή των στρατευμάτων της περιοχής. Ο διοικητής του στρατού τους διέταξε να απαρνηθούν την πίστη τους και όταν αρνήθηκαν να το κάνουν, καταδικάστηκαν σε θάνατο στην πυρά. Ανέφερε επίσης το ότι εκεί μαρτύρησε ο Σιλβάνος, ο Επίσκοπος της Γάζας, μαζί με άλλους τριάντα εννέα, και οι Επίσκοποι Πηλέας και Νείλος (που μαρτύρησαν στην πυρά), και ο Ιερέας Πάμφιλος από την πόλη της Καισάρειας.
Όσο για τα ορυχεία που αναφέρονται, είναι της πόλης Φεϊνάν, που βρίσκεται στην Ιορδανία στα νότια της Νεκράς Θάλασσας, και δεν υπήρχαν άλλα ορυχεία στην Παλαιστίνη τότε, και εκείνη την εποχή η νότια Ιορδανία και η νότια Παλαιστίνη ονομάζονταν «Τρίτη Παλαιστίνη».
Η πρόσβαση στην Φεϊνάν δεν είναι εύκολη, και αν αποφασίσετε μια μέρα να την επισκεφτείτε, πρέπει να πάρετε το νέο δρόμο της Νεκράς Θάλασσας που συνδέει την Άκαμπα με το Μάαν, και στη συνέχεια το δρόμο προς την Άκαμπα, και περίπου ογδόντα χιλιόμετρα μετά τη Νεκρά Θάλασσα, θα φτάσετε στη διασταύρωση της Φεντάν. Πηγαίνετε ανατολικά προς την Φεντάν, και μετά από περίπου είκοσι χιλιόμετρα φτάνετε στην πόλη Κρέκρεχ, και τότε συνεχίζετε προς τα ανατολικά, σε χωματόδρομο, και μετά από δώδεκα περίπου χιλιόμετρα θα δείτε μπροστά σας έναν μεγάλο λόφο από στοιβαγμένες πέτρες: είναι τα απομεινάρια της πόλης Φεϊνάν.
Συνεχίζετε το δρόμο σας και περνάτε από το Ουάντι Φεϊνάν, κατευθυνόμενοι ελαφρώς προς τα δυτικά, αφήνοντας στα δεξιά σας τα ίχνη της μεγάλης λίμνης που τροφοδοτούσε την πόλη με νερό, φτάνοντας μέχρι τα ερείπια της πρώτης εκκλησίας. Αρκετά από τα τοιχώματα και τις αψίδες της στέκονται ακόμη, και κοντά τους προς τα ερείπια της πόλης, υπάρχουν ίχνη ενός μεγάλου πύργου παρατήρησης. Ακολουθείτε το σωρό των ερειπίων της πόλης για να φτάσετε στα ερείπια της δεύτερης εκκλησίας, που διατηρείται ακόμα σε καλή κατάσταση, καλύτερα από την πρώτη εκκλησία, και μετά την εκκλησία συνεχίζετε το δρόμο σας και φτάνετε στην ανατολική πλευρά της πόλης, όπου υπάρχουν ίχνη μιας μεγάλης λίμνης που τροφοδοτούσε την πόλη με νερό, και ανάμεσα στους σωρούς από διάσπαρτες πέτρες, θα βρείτε μερικά κομμάτια χαλκού στη φυσική τους κατάσταση και μερικές πέτρες σκορπισμένες εδώ και εκεί, μερικές από τις οποίες έχουν διαφορετικές επιγραφές. Επίσης, ανάμεσα στα ρωμαιοβυζαντινά ερείπια βρέθηκαν και άλλα ίχνη από δύο εκκλησίες.
Όταν τελείωσε η εποχή των ρωμαϊκών διώξεων, οι Χριστιανοί έκαναν επισκοπική έδρα την Φεϊνάν στη μνήμη των μαρτύρων της. Η ιστορία ανέφερε μεταξύ αυτών τον Επίσκοπο Σιούδα, ο οποίος υπέγραψε τις πράξεις της Συνόδου της Εφέσου το 431 μ.Χ., τον Επίσκοπο Καΐουμο, ο οποίος υπέγραψε αυτό που ονομάστηκε αργότερα "Η Σύνοδο των Κλεφτών" το έτος 499 μ.Χ., και τον Επίσκοπο Πέτρο που συμμετείχε στις εργασίες της Συνόδου των Ιεροσολύμων το 518 μ.Χ., και τον Επίσκοπο Ιωάννη που συμμετείχε στη Σύνοδο των Ιεροσολύμων και ήταν Επίσκοπος Φεϊνάν το 587 μ.Χ., και τον Επίσκοπο Θεόδωρο.
Επίσης, στα ερείπια της Φεϊνάν, βρίσκονται τα απομεινάρια ενός νεκροταφείου που χρονολογείται από τον έκτο αιώνα, με περισσότερους από τρεις χιλιάδες τάφους, το οποίο πιστοποιεί την αλήθεια της ιστορίας και την αλήθεια της γενναιοδωρίας των χιλιάδων μαρτύρων του Χριστού που επέλεξαν να είναι τίμιοι και ένδοξοι μάρτυρες για χάρη του.